Aklı Başında Bir Deli

 Çok zaman oldu. Günler, haftalar, aylar geçti. 

Birçok gece de olduğu gibi bu gece de anılar kafamda o kadar net canlandı ki... Çok ağladım. Sence gerçekten deliriyor muyum?  Gecenin bir yarısı senin gömleğine bakıp konuşmam çok mu saçma? Her ayın 15'inde fotoğrafınla iki kadeh rakı içip kalkmam? Beni kandırıp aldığın ayıcıkla uyumam peki? Gözlüğün yansımasında kolunu gördüğüm bir fotoğraf yüzünden saatlerce ağladığım bir gece vardı. Hıçkırık tuttuğumda çektiğin videoda sesini aradığım oldu. Sesinin olduğu her videoyu saatlere yayıp unutmamak için çabaladığım da oldu. Kokun benimle olsun diye sigarandan içip karpuzlu sakız çiğniyorum hem de hayatımda şekeri reddettiğim bir dönem içindeyken... 

Bu yas sürecinin hangi evresi? Her şeyi kabullendiğim güne uyanıp, hepsini reddettiğim geceye uyumak... Geçeceğini bildiğim acıya son vermek için çabaladığımı görüyor musun? Eminim ki senin canın bu kadar acımamıştır.

Mesleğini unutup sana fotoğraf çekmeyi öğrettiğimi hatırladım bugün. Mavi deri ceketin vardı üzerinde. Hava biraz esintiliydi. Rüzgar saçlarımı savuruyordu. Yüzümden alıp arkaya attığın saçlarım yine uzuyor. Ama bu sefer kestirmem. Söz. 

Gitmemiş olduğuna o kadar inandırdım ki kendimi, yalanlarla ayakta kalıp gülmeye çalışıyorum. Hala burada gibisin ve biz konuşmuyoruz ama ben şehrine gelince yine arayacağım seni.